روانشناسي نوين

بچه هاي باهوش پرورش دهيد!

وقتي بچه ها در ورزش شركت مي كنند و يا ساير فعاليت جسمي منظم را انجام مي دهند، نه تنها بدن آنها سالم و متناسب مي شود، بلكه همچنين از انها انسان باهوشي مي سازد. تمرين و ورزش تاثيرات خوبي بر روي مغز دارد، و نه تنها براي بزرگسالان اين امر صحت دارد، بلكه براي بچه ها هم مفيد و حتي مهم تر مي باشد. فيل تام پروسكي، استاد علم ورزش در دانشگاه گرجستان بر اين باور است كه ورزش و تمرين، تاثيري بلند مدت بر روي مغز هايي دارد كه در حال رشد هستند”.

موارد زير مربوط به مزاياي تمرين و ورزش و نحوه كمك كردن آن در باهوش شدن بچه ها مي باشد.

ورزش كردن جريان خون در مغز را افزايش مي دهد. خون اكسيژن و گلوكز را به قسمت هايي از مغز مي رساند كه براي افزايش هوشياري و تمركز ذهني اهميت دارند. به همين دليل، ورزش كردن كمك مي كند تا توانايي يادگيري بچه ها افزايش يابد. يك مطالعه در آزمايشگاه دانشگاه كلمبيا در سال 2007 انجام شده است و بيانگر اين مي باشد كه يك رژيم ورزشي سه ماهه مي تواند جريان خون را براي بخش هايي از مغز كه مربوط به حاظفه و يادگيري مي باشد را تا 30 درصد افزايش دهد.
به عقيده محققان آمريكايي، ورزش سلولهاي مغزي جديد را در بخشي از مغز مي سازد كه به شكنج دندانه دار معروف است ، جايي كه با حافظه و از دست دادن حافظه در ارتباط مي باشد. جان ريتي، استاد روان پزشكي در دانشگاه پزشكي هاروارد ، بر اين عقيده است كه ورزش همچنين عوامل رشد عصب را تحريك مي كند. وي بيان مي دارد: من اين عامل را اعجازي براي مغز مي نامم. افرادي كه ورزش مناسب و منظمي را دارند، حافظه كوتاه مدتشان تقويت مي شود، واكنش سريع تري را در زمان دارند و از سطح بالاي خلاقيت بهره مندند.
همچنين جان ريتي بر اين عقيده هست كه ، ورزش سطح عامل نورو تروفيك ناشي از مغز يا BDNF را بالاتر مي برد. BDNF عاملي است كه باعث مي شود سلول هاي عصبي گسترده تر شوند، به يكديگر وصل شده و با يكديگر از طرق جديدي ارتباط برقرار كنند، كه اين عمر منجر به آماده تر شدن كودك براي يادگيري و ظرفيت دانش بالاتر مي شود.
روانشناسان در دانشگاه ايلي نويز در اوربان – جامپگن مطالعه كردند كه ورزش به چه نحوي بر شكل واقعي و عملكرد مغز كودكان تاثير مي گذارد. آنها به اين نتيجه رسيدند كه كودكان با وضعيت فيزيكي مناسب در چالش هاي ادراكي و شناختي داراي امتياز بالاتري بوده است و MRI كودكان نشانگر عقده هاي پايه مغزي بزرگتري بوده است، كه اين عامل بخش كليدي مغز بوده و بر حفظ توجه و كنترل اجرائي تاثير دارد، و به عبارت ديگر اين عضور بر توانايي هماهنگ كردن اقدامات و تفكرات پيچيده تاثير گذار مي باشد.
يك مطالعه ديگري توسط همين موسسه به اين نتيجه رسيده است كه كودكان با وضعيت جسمي مناسب هيپو كامپ بزرگتري دارند. در انجام تفكرات و فعاليت هاي ذهني پيچيده، نواحي هيپو كامپ و عقده هاي پايه در ساختار مغزي و عملكرد آن دخالت مي كنند.
ورش كردن توانايي يادگيري كودكان شما را بالا مي برد. در مطالعه سال 2007، محققان آلماني به اين نتيجه رسيدند كه بعد از ورزش، سرعت توانايي يادگيري لغات افراد 20 درصد بيشتر از قبل از انجام ورزش مي باشد.
ورزش كردن به خلاقيت كمك مي كند. موارد آزمايشي سال 2007 به اين نتيجه رسيده بود كه يك دوره 35 دقيقه اي ورزش با ترميل، انعطاف پذيري شناختي و ادراكي كودك، توانايي مغز به تغيير فكر و ايجاد خلاقيت و تفكرات مبتكرانه را بهبود مي بخشد.
فعاليت هايي كه شامل تعادل و پرش مي باشد، همانند طناب پرش، منجر به تقويت سيستم دهليزي مي شود و در نهايت به اگاهي فضايي و هوشياري ذهني مي انجامد. اين عامل منجر به ايجاد چارچوبي براي يادگيري و ديگر مهارت هاي آكادميك در كودك مي شود.
بر اساس اكثر مطالعات صورت گرفته، استرس بر توانايي ذهن كودك تاثير منفي دارد. ورزش با درگير كردن ذهن در هوموستاز (خود پايداري) منجر به كاهش استرس شده و همچنين عامل توازن در سيستم هاي اندام، الكتريكي وشيميايي بدن مي شود. تاثير آن همانند تجويز داروي ضد افسردگي مي باشد.
مطالعات صورت گرفته در دانشگاه ايلي نويز بيانگر يك رابطه قوي ما بين امتياز تناسب اندام و موفقيت علمي و آكادميك در بين كودكان در مدرسه ابتدايي بوده است.
يك مطالعه صورت گرفته توسط موسسه آپن هيمر بيانگر اين بوده است كه كودكاني كه در ورزشهاي سازمان دهي شده شركت مي كنند، اعتماد ، كار گروهي و رهبري را ياد مي گيرند. هشتاد و يك درصد از زناني كه مسئوليت هاي اجرايي دارند در فعاليت هاي اروبيك شركت مي كرده اند.
يك مطالعه كه در سوئد صورت گرفته بود، بيان مي دارد كه سازگاري قلبي- عروقي ، با شناخت در دوران بزرگسالي داراي ارتباط است. اين مطالعه فرض مي كند كه تمرينات اروبيك و هوازي ، عامل ها و پروتئين هاي رشد خاصي را توليد مي كند كه منجر به تهييج و تحرك مغز مي گردد.
ورزش منجر به تقويت قدرت، انعطاف پذيري و استقامت كودك شما مي گردد. اين امر به كودك شما اعتماد به نفس ميدهد تا در چالش ها و مبارزات فيزيكي مربوط به دوران كودكي، همانند توانايي گرفتن اتوبوس مدرسه، حمل كتاب هاي سنگين و خم شدن به منظور بستن كفش خود، شركت كند.
در زير نكات مربوط به فعال كردن بچه ها بيان شده است:

با فعال بودن، براي كودك خود الگويي باشيد. پياده روي، دو، دوچرخه سواري يا ورزش كردن را به دفعات زياد انجام دهيد. استر ون اسلويجس از دانشگاه كمبريج از پزشكي باليني، كه مطالعه اي در اين زمينه انجام داده است، بر اين باور است كه والدين از سه طريق بر روي كودكان تاثير مي گذارند – از طريق ايفاي نقش الگوها، ازطريق كمك به آنها براي فعال بودن و از طريق فعال بودن همراه با آن ها.
داشتن شرايط جسمي مناسب را يك اولويت در محيط خانه قرار دهيد. براي تماشاي تلويزيون، انجام بازي هاي ويدئويي و اينترنت محدوديت قرار دهيد.
سرگرمي هاي تناسب اندام ايجاد كنيد. با كودك خود در بازي هاي تفريحي يا بازي هايي كه كودك شما دوست دارد ، مشاركت كنيد. همچنين، براي انجام ورزش هاي محلي و سنتي براي بچه خود محدوديت قائل نشويد.
كودك خود را تشويق به پياده روي كنيد. در صورتي كه شما و كودك شما به جايي مي رويد و مي توانيد به صورت پياده به آن محل برويد، از ماشين استفاده نكنيد. دنبال فرصت هايي براي پياده روي باشيد، به دنبال مكان هايي براي پياده روي باشيد همانند تفرج گاه ها، و همچنين از پله هاي صعودي و پياده روي استفاده نماييد. عضلات بچه هاي خود را با پياده روي تقويت كنيد. كودك خود را به گونه اي تربيت كنيد كه از پياده روي استفاده كند و اين كار را دوست داشته باشد. اين كار در طول زندگي كودكتان براي وي مفيد و سودمند خواهد بود.
كودك خود را به دو تشويق كنيد. شادي و خوشحالي ناشي از پياده روي آرام را به وي ياد دهيد. همراه با كودك خود بدويد يا به همراه دوستان و بستگان ، اين كار را به فعاليت اجتماعي تبديل كنيد.
كودك خود را تشويق نماييد تا از چرخ ها استفاده نمايد. چرخ هاي ماشين منظور ما نمي باشد، ولي دوچرخه ها، اسكوتر، رولر بلدز يا تخته اسكيت استفاده كنيد ( مطمئن شويد كه آنها داراي حفاظت كامل ، همانند كلاه ايمني، پد (محافظ) آرنج و شلوار بلند باشند). در روز تولد بعدي كودكتان، يكي از اين موارد را به جاي بازي هاي ويدوئي ديگر به وي هديه دهيد.
بچه خود را تشويق به رقص و حركات موزون كنيد. رقص يكي ديگر از فعاليت هايي است كه نسبت به ورزش هاي مرسوم و رايج، كودك از آن لذت بيشتري مي برد.
تشويق كنيد كه در بعضي از رقابت ها شركت كند. اگر كودك شما اعضاي خانواده ديگر يا دوستان ديگري دارد، آنها را به روشي رقيب هم كنيد كه سرگرم كننده بوده و با هم رقابت كنند. براي مثال، مسابقه دو وجود دارد ( براي كودكي كه سن كمتري دارد، فاصله كمتري تعيين كنيد)، ولي شما مي توانيد به فكر بازي هاي خلاق ديگري باشيد ، همانند مواردي كه آنها مي توانند پرش ، طناب بازي و … را انجام دهند.
به طور منظم براي گردش بيرون برويد. يك پياده روي انجام دهيد. يك پارك در نزديكي خانه خود پيدا كنيد. از بيرون لذت ببريد. يادتان باشد كه يك توپ يا فريز بي با خودتان بياوريد.
در مورد يك زندگي فعال بيش از حد سخت گير نباشيد. اگر چه يك نظم مرتبط در مورد فعاليت ها بهترين مورد است، ولي كامل بودن هدف شما نيست. زماني كه بچه شما يك روز شلوغ و خسته كننده اي داشته باشد، سعي كنيد او را به انجام بهترين فعاليتي كه مي تواند انجام دهد، مجبور كنيد، ولي در صورتي كه اين كار امكان پذير نباشد، برنامه هاي طولاني را براي روزهايي برنامه ريزي كنيد كه وقت و زمان بيشتري داشته باشيد.
والدين بچه ها بايد در بازي هايي همانند فوتبال، مواظب بچه ها باشند. دكتر رابرت كانتو، رئيس دپارتمان جراحي در بيمارستان امرسون و رئيس مشترك مركز مطالعه تراماتيك ان سفالو پاتي در بخش پزشكي دانشگاه بوستون ، بر اين عقيده است كه كودكان زير 14 سال نبايد در ورزش هاي درگيرانه و داراي برخورد شركت كنند. نوجواناني كه در بازي هاي داراي برخورد شركت مي كنند، اغلب داراي شرايط براي نشان دادن علائم انسفاپولوتي مزمن يا CTE بعد از برخورد داشتن هستند، كه يك بيماري هست كه بر عملكرد ذهن تاثير منفي دارد و از طريق ضربه هايي كه بر سر وارد مي شود، ايجاد مي شود. علائم شامل تغييرات شخصيتي، از دست دادن حافظه ، افسردگي و حتي جنون و ديوانگي مي باشند.
منبع:مشاوره-آنلاين.com - روانشناسي كودك و نوجوان - تاثير ورزش بر روي مغز كودكان