روانشناسي

 
 
۵ افسانه در مورد اختلال شخصيت اجتنابي
|

۵ افسانه در مورد اختلال شخصيت اجتنابي

افسانه هاي زيادي در مورد اختلال شخصيت اجتنابي و افراد مبتلا به آن وجود دارد. يادگيري حقايق مي تواند به اين افراد در يافتن درمان مناسب كمك كند.

بسياري از تصورات نادرست در مورد افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي (AVPD) وجود دارد. در حالي كه افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي ممكن است خجالتي يا ضداجتماعي ديده شوند، اما در واقع داراي يك اختلال رواني هستند كه مانع از توانايي آن ها از معاشرت با ديگران مي شود.

پس از تشخيص، مبتلايان به اختلال شخصيت اجتنابي مي توانند با موفقيت درمان شود. درك اختلال شخصيت اجتنابي براي يافتن كمك مناسب يا كمك به مبتلايان به اين بيماري براي دريافت درمان مورد نياز كليدي مي باشد.

۵ افسانه در مورد اختلال شخصيت اجتنابي
افسانه اول: افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي خجالتي هستند.
واقعيت: افراد مبتلا به اختلال شخحصيت اجتنابي يك وضعيت رواني دارند كه فراتر از احساس خجالتي بودن است.

بسياري از افراد خجالتي، عصبي بوده و صحبت كردن با افراد جديد باعث ترس خفيف يا خجالت آن ها در يك موقعيت اجتماعي مي شود. افراد خجالتي با اين احساسات به شيوه اي سالم برخورد مي كنند و همچنان زندگي اجتماعي رضايت بخشي دارند.

با اين حال، اختلال شخصيت اجتنابي باعث مي شود اين احساسات طاقت‌فرسا شده و از رفتن افراد به مكان‌هايي كه امكان تعامل اجتماعي وجود دارد، جلوگيري كرده و تأثير منفي شديدي بر زندگي روزمره و شخصي آن ها مي گذارد.

افسانه دوم: اختلال شخصيت اجتنابي همان درونگرايي است.
واقعيت: اختلال شخصيت اجتنابي و درونگرايي كاملاً متفاوت هستند.

برعكس اين كه بسياري از افراد درون گرايي را مانند اختلال شخصيت اجتنابي مي دانند. درونگرايي به هيچ وجه يك اختلال رواني نيست، بلكه يك ويژگي شخصيتي طبيعي و سالم مي باشد. بسياري از افراد درونگرا در واقع از معاشرت لذت مي برند، دوستان زيادي دارند و دوست دارند با افراد جديد ملاقات كنند.

آن ها صرفاً به مقدار مشخصي زمان يا خلوت نياز دارند تا احساس آرامش، استراحت يا شارژ داشته باشند. اين افراد ممكن است در هر نقطه اي از طيف برون گرايي-درون گرايي قرار بگيرند و برخي از آن ها كم و بيش احساس درون گرايي دارند.

از سوي ديگر، افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي ممكن است شركت در موقعيت هاي اجتماعي را تقريبا غيرممكن بدانند. اين اجتناب ناشي از تمايل به گذراندن زمان به صورت تنهايي نيست، بلكه به دليل نگراني بيش از حد در مورد انتقاد يا احساس خجالت است.


5 افسانه در مورد اختلال شخصيت اجتنابي
افسانه سوم: افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي ديگران را دوست ندارند.
واقعيت: افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي اغلب تمايل به صميميت و روابط نزديك دارند.

اجتناب افراد مبتلا به اختلال شخصيت اجتنابي از موقعيت هاي اجتماعي به اين دليل نيست كه از افراد ديگر خوششان نمي آيد. بسياري از افراد مبتلا به اين اختلال شخصيت اجتنابي تمايل شديدي به دوستي يا ارتباط صميمانه با ديگران دارند.

با اين حال، آن ها اغلب از ايجاد اين پيوندهاي نزديك به دليل ترس شديدشان از مورد منفور شدن، تمسخر يا قضاوت خشن باز مي مانند. اغلب اوقات آن ها نقص‌هاي درك شده خود را دليلي براي ناتواني در برقراري روابط سالم مي‌دانند و تنها زماني وارد تعاملات اجتماعي مي‌شوند كه مطمئن باشند پذيرفته مي‌شوند و مورد انتقاد قرار نمي‌گيرند

منبع:كانون مشاوران ايران-۵ افسانه در مورد اختلال شخصيت اجتنابي



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1401/6/31 
زمان : ۱۸
تست روانشناسي انتخاب همسر درونگرايي-برونگرايي
|

دانستن درونگرايي-برونگرايي در انتخاب همسر بسيار مهم است.
آيا تا به حال فكر كرده ايد كه ابعاد شخصيت تاثير مستقيمي در انتخاب حوزه تحصيل، اشغال، محل اقامت و سبك زندگي عمومي دارد؟
اگر دقت نكنيد، خطوط بعدي را بخوانيد.
درونگرا از احساسات و هيجانات فقط براي دوستان بسيار نزديك صحبت مي كنند، اما برون گراها كاملا از جهان خارج مي شوند؛ آنها دوست دارند گمراه كننده، اجتماعي، رقابتي، سريع و واقع بينانه باشند.


مردم درونگرا بيشتر صرف وقت خود را صرف تحصيل مي كنند و كمتر مايل به تعامل با ديگران هستند.
از سوي ديگر، افراد بي عيب و نقص ديدگاه عيني و بيروني بيشتري دارند و فعاليت عملي بيشتري دارند اما اعتماد به نفس كمتري نسبت به برونگراها دارند.
آنها مي خواهند بر محيط خود تأثير بگذارند و با ديگران رقابت كنند و بيشتر در عموم ظاهر شوند.
اگر به نظر مي رسد كه خودآگاهي و برون گرايي در افراد افراطي باشد، ما دو شخصيت غير طبيعي داريم، اما اينها بسيار كم است و اكثريت مردم بين دو قطب هستند.
با شناخت ويژگي هاي شخصي هر دو گروه، شما مي توانيد رابطه اي بهتر با آنها داشته باشيد.
منبع :رجبي غلامرضا , فردوسي سيما , شهبازي مسعود. بررسي كيفيت روان سنجي مقياس باورهاي محدودكننده انتخاب همسر. مشاوره كاربردي: بهار و تابستان ۱۳۹۰ , دوره ۱ , شماره ۱ ، ۲-جبرائيلي هاشم , زاده محمدي علي, حيدري محمود. تفاوت ملاك هاي انتخاب همسر بين دو جنس. فصلنامه خانواده پژوهي : تابستان ۱۳۹۲ , دوره ۹ , شماره ۳۴
تست زير را انجام دهيد:

منبع: مركز مشاورانه و روانشناسي مشاورانه - تست روانشناسي انتخاب همسر درونگرايي-برونگرايي



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1398/3/21 
زمان : ۱۳
[ ]