روانشناسي نوين

همه ما شاهد رفتار پرخاشگرانه در محيط اطراف مان بوده ايم. حال مي خواهيم علت پرخاشگري و بي صبري را بررسي كنيم.

رفتاري كه قصد آن آسيب رساندن، قرباني كردن و آزار و اذييت ديگري بوده، كه به نحوي جهت تخليه خشم صورت مي گيرد.

پرخاشگري چه رفتاري است؟
پرخاشگري رفتاري است مخرب و معمولا زماني صورت مي گيرد كه افراد نمي توانند از طريق روش هاي معمول و منطقي به هدف مورد نظر خود دست يابند.

طبق يك فرضيه، پرخاشگري زماني رخ مي دهد كه فرد در رسيدن به اهداف اش با مانع مواجه شود و نتواند با مشكلات موجود سازگار گردد.

پرخاشگري مي تواند به صورت جسماني (لگد زدن، گاز گرفتن)، كلامي (توهين، ناسزا و تحقير كردن) و نيز رابطه اي (شايعه پراكني و قهر كردن) ابراز گردد.

همچنين هدف يا جهت پرخاشگري نيز ممكن است به جهت درون يا جهت بيروني باشد.

در پرخاشگري با جهت دروني
خشم دروني باعث عصبانيت و احساس نارضايتي از خود مي شود، در اين حالت فرد ممكن است دچار خشم فروخورده و در نتيجه آن افسردگي شود.

در پرخاشگري با جهت بيروني
فرد خشم و عصبانيت خود را روي محيط بيروني( لگد زدن، پرتاب كردن اشياء)، ابراز مي كند.

پرخاشگري در افراد مختلف به ميزان كم يا زياد رخ مي دهد كه اين تا حدودي تحت تاثير ويژگي هاي شخصيتي، نوع تربيت، برخورد خانوادگي و همچنين آموزش و يادگيري(از طريق خانواده، رسانه هاي فرهنگي و…)مي باشد.

آن چه كه مسلم است اهميت كنترل اين رفتار آسيب رسان و مديرت مهارت خشم و پرخاشگري مي باشد.

مهم ترين نشانه هاي پرخاشگري
نشانه هاي فيزيولوژيكي پرخاشگري:

تند شدن و شتاب نبض،
كلفت شدن رگ هاي پيشاني،
گردن و پشت دست،
جريان خون با سرعت بالاتر و
در نتيجه برافروخته شدن رنگ صورت و قرمز شدن چشم ها،
عرق كردن،
انقباض و سفت شدن عضلات،
گشاد تر شدن سوراخ بيني،
تنفس بريده بريده و صدا دار
از جمله نشانه هاي بدني پرخاشگري است.

در حالت خشم و پرخاشگري معمولا فرد از نظر حواس بدني دچار ضعف مي شود، مثلا درست متوجه صداها نمي شود، همچنين از تشخيص خوب و بد يا مفيد و مضر ناتوان مي گردد.

نشانه ها و تاثيرات رواني اجتماعي پرخاشگري: اگرچه پرخاشگري در مقابل ناعدالتي و صيانت از ذات خود ضروري بوده و افرادي كه فاقد اين صفت هستند معمولا زيردست، فرمان بردار و مورد ظلم هستند،

اما اگر پرخاشگري شكل نابهنجار به خود گيرد يا از حالت اعتدال خارج شود، باعث زيان هاي رواني اجتماعي زيادي مي گردد.

از جمله عوارض رواني اجتماعي پرخاشگري مي توان به احساس پشيماني، گناه و اضطراب در كنار رفتارهاي مخرب اجتماعي كه به روابط و ساير ابعاد زندگي فرد آسيب مي رساند، اشاره نمود.

تفاوت پرخاشگري با خشم و شجاعت چيست؟
پرخاشگري و جرات ورزي: معمولا رفتار جرات ورزانه با رفتار پرخاشگرانه اشتباه گرفته مي شود.

جرات ورزي به رفتاري اطلاق مي شود كه فرد جهت دفاع از حقوق و متعلقات ( دارايي ها) خود انجام مي دهد.

منبع:كانون مشاوران ايران-علت پرخاشگري و بي صبري