روانشناسي نوين

خشم و عصبانيت ساده به وسيله ي كودك در اويل زندگي اش، وسيله اي براي بيان مخالفت با والدين و ديگران است. گريه، جيغ، به زمين كوبيدن خود، كوبيدن سر به ديوار، جلوگيري از تنفس، عدم توجه به محيط ، دليلي بر اثبات اين ناراحتي مي باشد. در ماه هاي اوليه ي زندگي، منشا اصلي عصبانيت كودك ، ترس از دست دادن مادر است. گاهي دليل اين عصبانيت هاي كودك، بي خوابي است. احتما دارد كه لجاجت و عصبانيت كودك واكنشي كوتاه مدت و اما بسيار شديد او در مقابل كوچكترين سرخوردگي باشد.

احتمال دارد كه علت اين برخورد كودك، به دليل عدم موفقيت كودك در انجام كاري، به علت ممانعت اطرافيان باشد. در اين صورت كودك عصبي شده و از خود خشم و لج بازي بروز مي دهد و گاهي اوقات ممكن است كه كلماتي ركيك و نامفهومي را به زبان بياورد. و يا امكان دارد كه با نشان دادن عكس العمل هايي همانند؛ كوبيدن سر به زمين، جيغ كشيدن، جلوگيري از تنفس، گريه كردن و… خشم و مخالفت خود را بيان كند. گاهي هم امكان دارد كه عصبانيت و لجاجت كودك باعث تشنج در او شود و كودك به اغماء و بي هوشي برود.

در عصبانيت هاي طبيعي، واكنش هاي ذكر شده در بالا؛ تنها چند دقيقه به طول مي انجامد و با خستگي كودك از بين مي روند و نيز كودك از حركات خود پشيمان مي شود و بعد از چند دقيقه گريه كردن، آرام مي شود. اما در عصبانيت شديد و لجاجت، كودك به اين شكل عمل نمي كند و با منطق و استدلال نمي توان كودك را به حالت طبيعي خود بازگرداند ، چون در اين لحظات ارتباط و تماس كودك با محيط اطاف خود تقريبا از بين مي رود و هيچ گونه حس و دركي به محيط ندارد، و كودك نمي تواند به منطق و استدلال مطرح شده پاسخي دهد.

براي درك و فهم لجاجت و بدخلقي كودكان و نيز از بين بردن آن بايدعميقا اختلافات بين انتظارات پدر و مادر و غرائز كودك را شناسايي كرد و براي رفع آن، قدمي مؤثر برداشت.

منبع:كانون مشاوران ايران-لجاجت و كج خلقي كودك