روانشناسي نوين

ويژگي هاي مربوط به ناتوانايي هاي يادگيري كه ممكن است در يك وضعيت ساده و قابل تشخيص مخفي شده باشند

در اغلب مواقع، معلمان اولين كساني هستند كه متوجه اختلال يادگيري كودكان مي شوند.

در برخي مواقع به راحتي مي توان علائم را متوجه شد – براي مثال، كودكي كه در خواندن پيشرفت ندارد.

يا يك كودكي كه با وجود تلاش هايي كه انجام مي دهد، نمي تواند بر اساس جدول زماني پيشرفت كند.

ولي علائم موجود همواره مشخص نمي باشند و اكثر كودكان به دليل مشكل داشتن با مواردي كه براي ساير كودكان آسان مي باشد، خجالت مي كشند و به همين دليل سعي مي كنند كه مشكلاتشان را مخفي نگه دارند.

در اينجا يك سري از نشانه هاي مربوط به اختلال هاي يادگيري غير مشهود در كودكان بيان مي شوند كه در كلاس درس وجود دارند.

استفاده نكردن كامل از توانايي ها
در صورتي كه شما متوجه شويد كه يك كودك مي تواند در درس هايش موفق شود، ولي موفق نمي شود

– چه در يك درس خاص و چه در كل عملكرد مدرسه اي خودش – اين وضعيت مي تواند نشان دهنده يك اختلال يادگيري باشد.

اين مورد در اغلب مواقع به عنوان يك تفاوت مابين توانايي و استعداد تعريف مي شود.

در واقع يك شكافي است كه بين مواردي كه به نظر مي رسد كودك مي تواند قادر به انجام دادن آن باشد و مواردي كه در واقعيت قادر به انجام دادن آن مي باشد، وجود دارد.

چند مثال در رابطه با نحوه بروز اين شكاف در كلاس درس عبارتند از:
يك دانش آموزي كه مقاله هاي قابل توجهي مي نويسد، ولي يك سري مشكلات جدي در انجام دادن تكاليف مبنايي و ساده رياضياتي دارد، يا بالعكس.
يك كودكي كه عملكرد فوق العاده اي در پاسخ دادن به سوالات مطرح شده در كلاس درس دارد، ولي نمي تواند در امتحان كتبي نمره مناسبي به دست بياورد.
يك دانش آموزش كه هوش وي به صورت شخصي مشخص مي باشد، ولي اين هوش در كارت گزارش وي مشاهده نمي شود.

نداشتن سخت كوشي كافي
كودكاني كه عملكردشان در مدرسه مطابق با انتظار نمي باشد، ممكن است كه تنبل به نظر برسند يا اينگونه به نظر برسد كه از خودشان كار نمي كشند، در حالي كه ممكن است در واقعيت آنها داراي يك اختلال يادگيري باشند.

در رابطه با افراد بالغي كه در آنها اختلال يادگيري وجود دارد، قبل از تشخيص اين اختلال در آنها، به آنها گفته مي شد كه به اندازه كافي تلاش نمي كنند.

منبع : كودك و نوجوان-شناخت اختلال يادگيري در كلاس درس