روانشناسي نوين

مراقبت از خود چيست؟ چگونه خودمان را دوست داشته باشيم؟ گاهي اوقات ممكن است فريب بخوريم و فكر كنيم كه مراقبت از خود شامل خريدن چيزهايي است كه مي خواهيم اما اين همه ماجرا نيست.

بيدار شدن در ساعت ۵ صبح براي يك كلاس تمريني اگر واقعا به آن احتياج داشته باشيم مي تواند مراقبت از خود در نظر گرفته شود (حتي اگر در آن زمان احساس خوبي نداشته باشيم)، خود مراقبتي مي تواند شامل تميز كردن خانه، خواب اضافي و ورود كمي دير به محل كارتان باشد.

بيشتر اقدامات خودمراقبتي با نوعي «هزينه» همراه است (معمولاً زمان و گاهي اوقات پول) در حالي كه هنوز به ياد داشته باشيم كه نسبت به اطرافيانمان تعهداتي داريم (مانند كار، خانواده، روابط).

مراقبت از خود كاملاً ذهني بوده و بر اساس خواسته ها و نيازهاي فرد در آن لحظه است. ممكن است برخلاف رئيستان كه برنامه مهماني براي آخر هفته فراهم كرده است دوست داشته باشيد در خانه بمانيد و فيلم ببينيد، يا برخلاف همسرتان كه دوست دارد در خانه بماند دوست داشته باشيد كه به پياده روي برويد.

مراقبت از خود در كجاي يك رابطه قرار مي گيرد؟
خود مراقبتي در رابطه سخت تر مي شود، به عبارت ديگر مي‌توانيد استدلال كنيد كه براي بسياري از افراد، مجرد بودن مراقبت از خود را تا حدودي آسان‌تر مي‌كند و در اين شرايط ما زمان و قدرت تصميم‌گيري بيشتري داريم تا دقيقاً آنچه مي‌خواهيم انجام دهيم (آنچه مي‌خواهيم بخوريم، وقت خود را صرف انجام آنچه مي‌خواهيم كنيم).

جنبه‌هاي منفي نيز در اين مورد وجود دارد (ممكن است احساس تنهايي كنيم يا حمايت عاطفي را كه روابط به همراه دارد از دست بدهيم)، اما واقعيت اين است كه مراقبت از خود در هنگام مجردي بسيار آسان‌تر است.

رابطه نياز به سازش طرفين دارد بنابراين اين احتمال وجود دارد كه برنامه هاي آن ها شلوغ تر شود و مجبور شوند براي فعاليت هاي مشتركي كه حتي مورد علاقه آن ها نمي باشد نيز جا باز كنند.

سرگرمي هايي كه در زمان مجردي انجام مي‌دهيم، مانند ورزش منظم، صرف وقت با دوستان، سرگرمي‌هاي انفرادي مانند پياده‌روي طولاني يا كلاس‌هاي زبان در زندگي مشترك كم رنگ تر مي شود.

مراقبت از خود
چرا بايد خودمان را دوست داشته باشيم؟
۱٫ دوست داشتن خود باعث ايجاد اعتماد به نفس مي شود.
وقتي خودتان را دوست داريد، به احتمال زياد احساس اعتماد به نفس و امنيت خواهيد داشت.

اين به شما قدرت مي‌دهد تا ريسك‌هاي خلاقانه بپذيريد، چيزهاي جديد را امتحان كنيد، با افراد جديد ملاقات كنيد و افق‌هاي خود را گسترش دهيد. عشق به خود باعث اعتماد به نفس مي شود و اعتماد به نفس باعث رشد مي شود.

۲٫ وقتي خودتان را دوست داريد، نيازي به تاييد خارجي نداريد.
همه دوست دارند احساس كنند كه مورد علاقه و اعتبار هستند. بسياري از ما به دنبال اين اعتبار هستيم، اما اگر بتوانيد ياد بگيريد كه خودتان را دوست داشته باشيد، مي‌توانيد هر جا كه مي‌رويد احساس دوست داشتن و معتبر بودن را با خود داشته باشيد، زيرا اين احساس از درون شما مي‌آيد.

۳٫ مي توانيد از بازي مقايسه رها شويد. مقايسه بسيار مضر است.

رسانه‌هاي اجتماعي مقايسه را به يك بيماري همه‌گير تبديل كرده‌اند به اين شكل ما مشكلات و بدي هاي زندگي خود را با قسمت هاي خوب زندگي ديگران مقايسه مي كنيم.

اما وقتي خودت را دوست داشته باشي، مقايسه ديگر قدرتي ندارد. شما مي توانيد شادي ديگران را ببينيد و براي او خوشحال باشيد، بدون اينكه اجازه دهيد اين اتفاق روي خوشبختي شما تأثير منفي بگذارد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونه از جسم و روان خودتان مراقبت كنيد | راهكارهاي تضميني

بعد از ترك اعتياد، اهميت مراقبت و پيشگيري بعد از ترك

آيا از مراقب هاي بعد از ترك اعتياد و اهميت آن ها آگاهي و اطلاعاتي داريد؟ انجام و رعايت مراقبت هاي بعد از ترك مي تواند حتي از خود ترك اعتياد مهم تر باشد و بايد به آن توجه كرد، زيرا وسوسه ها و لغزش هايي كه بعد از ترك به وجود مي آيد باعث مي شود تا شرايط ترك كردن براي فرد معتاد سخت تر شود، مصرف كنندگان مواد بعد از ترك بايد نكاتي را در نظر بگيرند و آن ها را رعايت كنند تا بتوانند زندگي سالم و بدون مواد را ادامه دهند، در ادامه اين مقاله به توضيح بيشتري در مورد نكات مربوط به ترك اعتياد مي پردازيم كه مي تواند اطلاعات شما را در اين زمينه افزايش دهد.

اهميت مراقبت هاي بعد از ترك اعتياد
رهايي از اعتياد و به دست آوردن بهبودي كامل بعد از ترك يك فرايند طولاني مدت مي باشد و گاهي اوقات لازم است تا فرد در تمام طول عمر خود، يكسري از نكات را رعايت كند زيرا بخشي از اعتياد، وابستگي ذهني و رواني است كه فرد اگر بخواهد از آن ها رها شود بايد مراقبت هاي هميشگي انجام دهد.

افراد كه قصد ترك را دارند بايد با شرايط و موقعيت بعد از ترك آشنا شوند و آگاهي خود را در اين زمينه افزايش دهند و همچنين موقعيت هاي وسوسه مصرف را بشناسند و آمادگي هاي لازم براي مقابله با اين موقعيت ها را در خود ايجاد كنند تا بتوانند براي هميشه مصرف مواد را كنار بگذارند.

توجه كردن به اين نكته بسيار اهميت دارد كه بدانند كه مراقبت هاي بعد از ترك هرگز با سم زدايي و كنار گذاشتن مواد تمام نمي شود، بلكه بايد اين مراقبت ها در طول عمر ادامه داشته باشد تا در برابر مصرف دوباره از فرد محافظت شود.

بسياري از افرادي كه موفق به ترك مواد مخدر مي شوند بعد از ترك حداقل يك دوره عود و مصرف دوباره مواد مخدر را تجربه مي كنند در اين هنگام شخص بايد نكات لازم را در نظر بگيرد تا پيشگيري هاي لازم را براي بازگشت نكردن مجدد مواد انجام دهد و دوباره به سمت مواد نرود.

چرا بايد براي بعد از ترك اعتياد نيز برنامه ريزي كرد؟
علاوه به اين كه فرد بعد از ترك احتمال وسوسه مصرف دوباره وجود دارد ممكن است مشكلات ديگري را تجربه كند كه باعث لغزش مجدد او شود و براي او آسيب پذير باشد و بسياري از اين مشكلات در قالب اختلالات رواني نشان داده مي شوند.

يكي از اختلالاتي كه در زمان ترك احتمال دارد به وجود آيد افسردگي بعد از ترك مي باشد كه درمانگر قبل از ترك بايد آن را در نظر بگيرد و بيمار را براي رو به رو شدن با دوره هاي افسردگي آشنا سازد و در زمان ترك فرد بي خوابي و درد هاي جسماني بسياري را تجربه مي كند كه خطر افسردگي را در فرد افزايش مي دهند.

با درمان بي خوابي بعد از ترك اعتياد و با استفاده از رژيم هاي مناسب براي تقويت بدن بعد از ترك اعتياد مي توان به فرد كمك كرد تا با سختي هاي اين دوره مقابله كند و راحت تر بتواند با آن ها رو به رو شود.

پيشگيري از عود بعد از ترك اعتياد
بر اساس مطالبي كه در بالا بيان شده است براي اين كه شخص بعد از ترك اعتياد، زندگي سالمي داشته باشد بايد آن را حفظ كند و به دور از مصرف قرار دهد همچنين برخي از نكات و مراقبت ها را رعايت كند. و براي اين كه وسوسه و لغزش هاي احتمالي آن ها كاهش يابد بايد از مشاوران كمك بگيرند و با آن ها در ارتباط باشند و افرادي كه موفق به ترك شده اند از تجارب آن ها استفاده كنيد. در ادامه اين مقاله برخي از نكات را بيان مي كنيم:

شناخت بر انگيزنده هاي مصرف
فردي كه اعتياد را ترك كرده است با بر انگيزنده هايي برخورد مي كند كه با توجه به شرايط و موقعيت ها ممكن است براي مصرف دوباره مواد تحريك شود اين برانگيزاننده ها به دو گروه دروني و بيروني تقسيم مي شوند، برانگيزاننده هاي بيروني به شرايطي و محيطي مربوط مي شود كه شخص در آن محيط قرار مي گيرد و بعد از ترك به مصرف مواد وسوسه مي شود اين موقعيت ها مي تواند گروه دوستاني باشند كه اهل مصرف مواد مخدر هستند يا جمع ها و مهماني هايي كه احتمال مصرف مواد مخدر در آن ها زياد مي باشد به طور كلي هر محيط و موقعيت و شرايطي كه باعث شود فرد به ياد مصرف مواد بيفتد به عنوان برانگيزنده بيروني محسوب مي شوند.

منبع:كانون مشاوران ايران-بعد از ترك اعتياد، اهميت مراقبت و پيشگيري بعد از ترك

مراقبت از نوزاد يك ماهه

مراقبت از نوزد يك ماهه بسيار اهميت دارد زيرا نوزاد در ابتداي زندگي خود مي باشد و بسيار حساس و ضعيف است و به راحتي بيمار مي شود، نياز هاي اصلي نوزاد يك ماهه شامل نياز هاي جسمي و رواني مي باشد كه مواردي از جمله تغذيه صحيح، دفع ادرار و مدفوع، حمام كردن و برقراري ارتباط عاطفي را شامل مي شود.

هر چند والدين در ماه اول زندگي نوزاد به بهداشت جسمي و رواني كودك بيش تر توجه داشته باشند فرزند با مشكلات كمتري در آينده رو به رو خواهد شد، بسياري از مادران كه تجربه اول آن ها است و جوان و بي تجربه هستند ممكن است در شيوه مراقبت از نوزاد با مشكلاتي رو به رو شوند كه البته اين مسئله بسيار طبيعي مي باشد، در ادامه اين مقاله به راه هاي صحيح مراقبت از نوزاد يك ماهه مي پردازيم و هم چنين مراجعه به مشاور كودك نيز مي تواند در زمينه مراقبت از نوزاد كمك كننده باشد.

اهميت مراقبت از نوزاد يك ماهه در چيست؟
مراقبت صحيح از نوزاد در يك ماهه ابتداي زندگي بسيار مهم مي باشد و اين يك ماه نقش بسيار مهمي در سرنوشت زندگي كودك دارد زيرا بدن او در اين يك ماه بسيار ضعيف است و از نظر جسماني و رواني تا حد زيادي به مادر نياز دارد.

در اين شرايط نحوه اي كه مادر يا ساير مراقبين به نياز هاي نوزاد پاسخ مي دهند مي تواند در شكل گيري سبك دلبستگي كودك نقش بسياري داشته باشد، هم چنين بايد در اين دوران بيش از هر زمان ديگري مراقب نحوه تغذيه كردن كودك، خواباندن او، تعويض پوشك و مواردي از اين قبيل باشيد زيرا نوزاد تازه به محيط خارج از رحم قدم گذاشته است و هنوز با آن محيط سازگار نشده است و به همين دليل نياز دارد تا خودش را با شرايط وفق دهد و براي كودك بايد زمان بيشتري بگذاريد.

همچنين در كنار اين مسائل بيان شده به دليل اين كه آمار مرگ و مير در يك ماهه اول در نوزادان زياد است و احتمال سندروم مرگ ناگهاني نوزاد وجود دارد بايد در اين زمان مراقبت از نوزاد دو چندان شود و بسيار مهم مي باشد.

مراقبت صحيح از نوزاد يك ماهه
نياز هاي كلي و فيزيولوژيك نوزاد يك ماهه شامل مواردي مانند تغذيه، ادرار و مدفوع و حمام كردن مي باشد و هم چنين نوازاد يك ماهه نياز هاي ديگري هم دارد كه در ادامه اين مقاله به نكات مهمي در مورد هر يك خواهيم پرداخت.

با مراجعه به مشاوره كودك مي توانيد به آگاهي كاملي نسبت به نياز ها و شيوه هاي صحيح مراقبت از نوزاد برسيد كه به سلامت جسمي و رواني كودك كمك بسياري مي كند.

تغذيه نوزاد
بلافاصله بعد از زايمان به نوزاد شير بدهيد زيرا اين عمل باعث مي شود تا شير مادر بيشتر شود.
شير روز هاي اول ( آغوز) كه زرد رنگ مي باشد را حتما به نوزاد بدهيد زيرا براي او بسيار مفيد و مغذي مي باشد و نوزاد را در برابر بيماري ها ايمن مي كند.
پس از اين كه به نوزاد شير داديد او را به صورت ايستاده در آغوش بگيريد و كمر او را ماساژ دهيد تا باد معده اش خالي شود. ( براي مراقبت بهتر از كودك بايد نحوه آروغ گرفتن نوزاد را ياد بگيريد.)
پس از شير دهي نوزاد را به پهلوي راست بخوابانيد تا شير به ريه هاي نوزاد وارد نشود و احتمال ورود شير به ريه ها به حداقل برسد.
براي شير دادن به نوزاد از هر دو سينه خود استفاده كنيد.
تا حد امكان سعي كنيد از شير خود به نوزاد بدهيد و زماني كه از نوزاد دور هستيد شير خودتان را بدوشيد، شير دوشيده شده شش ساعت در فضاي اتاق و دو روز در يخچال سالم مي ماند.
به تعداد دفعات ادرار و مدفوع نوزاد در طول روز توجه كنيد كه آيا شير مادر براي او كافي مي باشد يا خير، شش تا هفت بار دفع كردن ادرار و مدفوع در روز طبيعي است.
براي مراقبت صحيح از نوزاد تا شش ماه اول فقط از شير خود به نوزاد بدهيد و از دادن ساير غذاهاي كمكي به نوزاد خودداري كنيد.
هنگامي كه مي خواهيد به نوزاد شير بدهيد نوزاد را در بغل بگيريد و سر او را كمي بالاتر بياوريد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-مراقبت از نوزاد يك ماهه و جلوگيري از مرگ

جامعه ناشنوانان به صورت روزمره با چالش هاي مربوط به لقب گذاري ها، تعصبات و ارتباطات مواجه است، ولي داراي يك سري چالش هاي ديگري هم مي باشند.

مطالعات صورت گرفته نشان داده است كه افراد ناشنوا، دو برابر افراد عادي از مشكلات سلامت رواني رنج مي برند و همچنين در دسترسي به خدمات سلامت روان واقعي داراي مشكلات بيشتري هستند.

مشكلات سلامت رواني رايجي كه در بين جامعه ناشنوايان وجود دارد شامل افسردگي، اضطراب و بيماري هاي شديدي همانند اختلال دو قطبي و اسكيزوفرنيا مي باشد.

افراد ناشنوا علاوه بر مشكل ارتباط برقرار كردن با مراقبان، از مشكلات بيماري رواني هم رنج مي برند – محققان نتيجه گيري كرده اند كه لب خواني كافي نمي باشد، مفسراني كه علائم زباني را متوجه مي شوند، بسيار نادر هستند و بيشتر ابزارهاي تشخيص بستگي به دانشي دارد كه در بين افراد ناشنوا رايج نمي باشد.

سلامت روان ناشنوايان - مشاوركو (3)
سلامت روان ناشنوايان در جامعه
اكثر افراد داراي برخي معايب شنيداري مي باشند – بر اساس يكي از مطالعات صورت گرفته، بين ۱۵ درصد تا ۲۶ درصد از افراد داراي معايب شنيداري هستند.
ولي اين يك مشكل متفاوتي براي افراد كاملا ناشنوا مي باشد، به خصوص در صورتي كه اين افراد قبل از آنكه شانس يادگيري زبان گفتاري را داشته باشند، دچار ناشنوايي شوند.

تقريبا از هر ۱۰۰۰۰ نفر، يك نفر در اين گروه قرار مي گيرد و اكثر آنها خودشان را به عنوان اقليت فرهنگي مي دانند كه به جاي زبان گفتاري از زبان اشاره اي استفاده مي كنند.

چالش هاي مربوط به عملكرد در دنياي شنيداري
چالش هاي مربوط به عملكرد در دنياي شنيداري مي تواند منجر به مشكلات سلامت رواني شود. در يك مطالعه اي كه شامل افراد داراي معايب شنيداري بود، ۴۱% از افراد شركت كننده بر اين باور بودند كه مشكلات رابطه اي به دليل استرس هاي خانوادگي و تعصب هايي ايجاد مي شود.

مي تواند منجر به ايجاد افسردگي اجتماعي، سوء استفاده از مواد يا در برخي مواقع رفتار خشونت آميز شود يا در ايجاد اين موارد نقش داشته باشد.

ساير مطالعات صورت گرفته نتيجه گيري كردند كه يك چهارم از دانش آموزان ناشنوا، داراي مشكلات يادگيري، تاخير رشد يافته، معايب بصري يا اوتيسم مي باشند.

مشكلات ارتباطي كودك ناشنوا
كودكان ناشنوايي كه در ارتباط برقرار كردن با خانواده هايشان مشكل دارند، نسبت به كودكان ناشنوايي كه مشكلات محدودي در ارتباط برقرار كردن با اعضاي خانواده شان دارند يا هيچ نوع مشكلي ندارند، چهار برابر بيشتر در معرض اختلال هاي سلامت رواني قرار دارند.

همچنين قلدري كردن نسبت به كودكان ناشنوا در محيط مدرسه مي تواند يك مورد عادي باشد، و احتمال قرباني شدن در تجاوز جنسي در رابطه با پسران و دختران ناشنوا بيشتر مي باشد.

ارتباط مورد نياز مي باشد، ولي محدود است
دسترسي به خدمات سلامت روان براي افراد ناشنوا به سختي امكان پذير است. يك مطالعه كوچك صورت گرفته كه شامل ۵۴ شركت كننده بود، نتيجه گيري كرد كه بيش از نيمي از افراد قادر به پيدا كردن خدمات سلامت رواني نبودند كه افراد ناشنوا بتوانند از آن استفاده كنند.

علاوه بر اين، موارد مربوط به شرايط روان پزشكي همانند اختلال هاي رواني در بين افراد ناشنوا كه تشخيص داده نشده اند، زياد مي باشد و علت اصلي آن مشكلات ارتباطي مي باشد كه عبارتند از:

علت اصلي آن مشكلات ارتباطي ناشنوايان
· كمبود مفسران باتجربه ما بين زبان انگليسي و زبان اشاره اي
· مشكلات مربوط به ترجمه زبان گفتاري و زبان شنيداري
· تفاوت هايي در نحوه نشان دادن و درك سلامت رواني در افراد ناشنوا

در رابطه با اين افراد، خواندن و نوشتن نمي تواند جايگزين مناسب و كافي براي زبان گفتاري باشد. معايب شنيداري منجر به ايجاد اختلال هاي زيادي در واژگان افراد مي شود، به نحوي كه توانايي نوشتاري و خواندن افراد فارغ التحصيل شده ناشنوا از مدرسه، مشابه توانايي نوشتاري و خواندن افراد معمولي مي باشد كه در حين تحصل مدرسه اي هستند.

علاوه بر اين، لب خواني با دقت ۱۰۰% صورت نمي گيرد – افراد بزرگسال ناشنوا، به طور متوسط ۲۶ تا ۴۰ درصد از سخنان بيان شده را مي توانند لب خواني كنند.

سلامت روان ناشنوايان – مشاوركو جامعه
چگونه مي توان به خدمات سلامت روان دسترسي داشت؟
به دليل وجود داشتن مشكلات ارتباطي، اكثر شركت كنندگان در مطالعه مربوط به افراد ناشنوا به اين نتيجه رسيده اند كه افراد ناشنوا براي استفاده از خدمات سلامت رواني، متخصصان ناشنوا را ترجيح مي دهند.

علاوه بر اين، استفاده كردن از مفسران با تجربه هم اهميت زيادي دارد … ولي همه اين كارها فقط اولين مرحله در كمك به دسترسي افراد ناشنوا به خدمات سلامت رواني مناسب مي باشد.

مشكلات مربوط به زمان در شناسايي اختلال
مشكلات مربوط به زمان يك عامل مهمي در تشخيص اختلال هاي رواني مي باشد – سوالاتي از قبيل “آيا در يك سال گذشته، مشكلات خوابي را براي يك ماه يا يك دوره بيشتري تجربه كرده ايد؟

” يا “آيا اين مشكلات را براي شش ماه يا يك دوره بيشتر داشته ايد؟” ، از جمله سوالات رايج پرسيده شده مي باشند. با اين وجود، بيان كردن اين مشكلات با استفاده از زبان اشاره به سختي امكان پذير مي باشد، چرا كه شامل عباراتي از قبيل “احساس در لبه بودن” مي باشد.

نكته آخر عبارت از اين است كه سوالات مربوط به مصاحبه هاي تشخيصي كه مربوط به دانش در رابطه با مواردي مي باشد كه احتمال شنيدنشان وجود دارد، مربوط به مشكلات واقعي مي باشد: فردي كه در كل زندگي خودش ناشنوا بوده است، در صورت شنيدن “صداهاي شنيداري” چه دركي خواهد داشت؟

تفاوت مهمي كه بايد شناسايي شوند
همچنين متخصصان سلات روان بايد نحوه تشخيص و شناسايي تفاوت هاي موجود در نحوه ابراز عواطف و احساسات افراد ناشنوا را نسبت به افراد شنوا ياد بگيرند.

براي مثال، شخصي كه ناشنا است ممكن است كه به دنبال جلب توجه باشد. در حالي كه اين رفتار براي افرادي كه مي شنوند، يك رفتار پرخاشگرانه محسوب مي شود، ولي اين مورد در جامعه ناشنوايان كاملا پذيرفته شده و معمولي مي باشد.

همچنين، در حاليكه نشان دادن زيبايي در بين افراد شنوا از طريق اخم كردن نشان داده مي شود، ولي افراد ناشنوا از اين ابراز احساس مشخص براي بيان كردن معنا استفاده مي كنند.

در واقع يكي از مطالعات صورت گرفته به اين نتيجه دست يافت كه متخصصان باليني اكثر موارد خوانده شده سريع را به عنوان علامتي از رفتار روان پريشي در نظر مي گيرند و به عنوان تغيير در وضعيت رواني كه در واقعيت نشان داده شده است، در نظر نمي گيرند.

همچنين علائم محدوي در زبان گفتاري وجود دارد و اين زبان نمي تواند تغييرات دقيق صورت گرفته در وضعيت رواني را بيان كند.

براي كمك به افراد ناشنوا چه كارهايي را مي توان انجام داد؟
يكي از مطالعات صورت گرفته در مورد محدويت هاي فرهنگي و زباني در مورد سلامت روان نتيجه گيري كرده است كه اكثر افراد ناشنوا، نسبت به انجام تعهد خودشان به صورت نادرست ترس دارند، چرا كه آنها نمي توانند با كاركنان موجود ارتباط برقرار كنند.

يكي از شركت كنندگان بيان كره بود “حتي در صورتي كه از بخش اطلاعات (مربوط به بيمارسان روان شناختي) راهنمايي بخواهم، عدم ارتباط مي تواند باعث شود كه من يك كار اشتباهي انجام بدهم … من نمي خواهم به آنجا بروم، حتي براي يك ويزيت!”

همچنين اين مطالعه نشان داد مشاركت كنندگاني كه به صورت اشتباه منظور متخصصان را متوجه مي شوند، احساس مي كنند كه يك سطح ظاهري از ارتباط كافي مي باشد.

بيماران داراي اختلال رواني كه قبل از يادگيري صحبت كردن
بيماران داراي اختلال رواني كه قبل از يادگيري صحبت كردن
يكي از مطالعات صورت گرفته به صورت خاصي بر روي بيماران داراي اختلال رواني كه قبل از يادگيري صحبت كردن، دچار ناشنوايي شده بودند مطالعه صورت داد و نتيجه گيري كرد كه اين افراد در هنگام تشخيص دادن، بر روي علائم مستند شده و ساير اطلاعات تاكيد مي كنند.

هر چند كه حل كردن اين مشكلات به سختي امكان پذير است، ولي يك سري راه حل هايي در مورد اين مشكلات وجود دارند. افراد داراي مشكلات شنوايي بايد تشويق شوند كه از دوره هاي برگزار شده در زمينه سلامت روان استفاده كنند و متخصصان سلامت روان بايد از مترجم هاي بيشتري براي كار بر روي بيماران رواني استفاده كنند.

انجمن ملي ناشنوايان بيان كرده است كه افراد ناشنوا اين حق را دارند تا به متخصصان سلامت رواني مراجعه كنند كه در رابطه با كار بر روي افراد ناشنوا يا افراد داراي مشكلات شنيداري، داراي تجربه مناسبي مي باشند.

همچنين اين سازمان بيان كرده است كه افراد ناشنوا اين حق را دارند كه “بر اساس زبان و حالت ارتباطي كه براي آنها موثر مي باشد”، ارتباط برقرار كنند و تشخيص و توصيه هاي ارائه شده براي درمان را به صورت دقيقي درك كنند.

متخصصان باليني كه در زمينه كار بر روي افراد داراي مشكلات شنيداري بي تجربه و يا كم تجربه مي باشند، بايد با احتياط زيادي بر روي اين افراد كار كنند و در هنگام ارائه تشخيص در مور ناشنوايان، سعي كنند از ديدگاه ساير متخصصان هم استفاده كنند.

علاوه بر اين، براي از بين بردن محدوديت هاي زباني كه منجر به مشكل تر شدن ارتباط مي شوند، به انجام تحقيقات و تلاش هاي بيشتري نياز وجود دارد.

نويسنده: مشاوركو
تمامي حقوق براي مشاوركو : مركز مشاوره روانشناسي و مشاوره آنلاين محفوظ بوده و هرگونه كپي برداري از محتواي انجمن پيگرد قانوني دارد. فقط با ذكر نام و لينك بلامانع است.

منبع:مشاوركو : مركز مشاوره روانشناسي و مشاوره آنلاين-سلامت روان ناشنوايان و محدوديت هاي مراقبتي