روانشناسي نوين

واژه ” عقب افتادگي ” پيشرفت آموزشي را به سن زماني كودك مربوط مي سازد و از اين رو سطح پيشرفت تحصيلي كودك را با اكثريت همسالان او مقايسه مي كند ؛ كم آموزي يا كم كاري ، به ظرفيت فردي دانش آموز مربوط مي شود. در مورد اول ؛ هنجار گروهي به عنوان معيار عمل مي كند ، و در مورد دوم ؛ توانايي يادگيري هر كودك خاص مورد بحث قرار مي گيرد .

در سال هاي اخير ؛ به نياز هاي كودكاني كه از نظر آموزشي عقب افتاده يا كند آموز بوده اند ، يا هر دوي اين مشكلات را داشته اند ، توجه قابل ملاحظه اي شده است . گرچه همچنان آنچه براي براورده ساختن نياز هاي اين كودكان لازم است ، نا كافي است ، دست كم اين نياز ها به خوبي شناخته شده اند . اما در مورد كم آموزي ؛ وضعيت اصلا اينگونه نيست . هنوز نيز پدر يا مادر يا حتي معلمان بيشتر مواقع چنين تصور مي كنند كه اگر كودكي در مدرسه بد عمل كند ، بايد يا كودن باشد يا تنبل ، يا آنكه احتمالا هر دو ويژگي را داشته باشد . آنها در اين سرزنش خود ، كلاسهاي بزرگ و معلمان بي تجربه را نيز ، دخيل مي شمارند.

براي مطالعه بيشتر:

ارتقاي مهارتهاي كلي و تحصيلي كودك

نكاتي براي كمك به كودكان با ناتواني هاي يادگيري

اينكه ممكن است كودكان باهوش يا بسيار هوشمند ، در كار مدرسه شان به حد توان بالقوه خود نرسند يا حتي در سطح اكثريت گروه سني خودشان نيز عمل نكنند ، علي رغم شواهد موجود ، كمتر مورد قبول واقع شده است . (پرينگل ، 1970 )

از كودكان تيز هوش استثنايي ، معمولا نمي توان انتظار داشت كه در سطحي متناسب با سن عقلي شان عمل كنند . نخست ، بخاطر اينكه ، بعيد است آن ها تا مرحله اي به اين حد پيشرفته آموزش ديده باشند . دليل ديگر اين است كه روشن است آموزش مناسب براي دانش آموزان متوسط پانزده ساله از نظر كيفي و كمي به هيچ وجه براي كودك ده ساله اي كه سن عقلي پانزده ساله را دارد ، مناسب نيست .

به علاوه ، براي اكثر كودكان داراي استعدادي استثنايي ، نظير كودكان نابغه در رياضي ، معيار هاي متداول پيشرفت ، اصولا قابل كاربرد نيستند . با اين حال ؛ در بريتانيا آموزش كودكان توانا به طور كلي ، و نياز هاي كودكان توانا و كم كار به خصوص تا كنون تنها توجه محدودي را به خود جلب كرده است .

علت هاي مشكلات آموزشي

به دليل رابطه ي تنگاتنگ ميان عاطفه و يادگيري ، عدم موفقيت تحصيلي ،اغلب با مشكلات رفتاري متفاوتي همراه است . چون اساس هر نوع يادگيري در خانواده و در اولين سال هاي زندگي كودك پي ريزي مي شود ، در بسياري از موارد ، احتمال زيادي وجود دارد كه ريشه ي مشكلات آموزشي را نيز بتوان در آن دوران پيدا كرد .

مطالعه ملي رشد كودكان بار ديگر نتايج حاصل را تاييد كرده است . براي نمونه ، در هفت سالگي ، در بين كودكاني كه ضعف خواندن داشتند ، ميزان ناسازگاري چهار برابر ساير كودكان در رسته ي هم دوره آن ها بود . تا سن هفت سالگي ، كودكان به قدر كافي در مدرسه بوده اند تا بتوان آن ها را براي عقب ماندگي در خواندن مورد سنجش دقيق قرار داد ؛ اما نه آن قدر زياد كه اين مشكلات آن ها ، به جز در مواردي اندك به ناسازگاري منجر شود ؛ به خصوص با توجه به اينكه اكثر مدارس آمادگي به كودكان كند آموز ” برچسب ” نمي زنند يا آن ها را به نحوي جريمه نمي كنند . اين مورد قويأ حاكي از آن است كه ناسازگاري در اكثر موارد ، علت يا حداقل دستاورد عقب ماندگي است نه اينكه حاصل آن باشد . ( ديوي و ديگران ، 1972 )

نگرش هاي پدر و مادر نسبت به كودك ، و به پيشرفت به طور كلي و به موفقيت تحصيلي به صورت ويژه ، و همين طور سطح آموزشي و ميزان انگيزش فرهنگي كه آن ها در سال هاي پيش از دبستان و پس از ان براي كودك فراهم كرده اند ، سهم بسزايي ايفا مي كند . شخصيت خود كودك و نحوه ي تعامل او با تمامي تأثيرات محيطي ، آمادگي ، انطباق پذيري و پاسخ دهي اش را نسبت به موقعيت مدرسه مشخص مي سازد .

اين موارد مي توانند به نوبه ي خود ، براي نياز هاي خاص كودك رضايت بخش يا زيان بار باشند . اگر او خوش اقبال باشد آنچه تا كنون خانواده به او ارزاني داشته ، پرورش و تكامل مي يابد و بدين تربيت دامنه ي روابط عاطفي و همين طور افق هاي فكريش گسترده مي شود . در بدترين شرايط ، به دليل روش تدريس كسل كننده روابط فردي ناموفق ، يا تلفيقي از اين دو ، امكان دارد كنجكاوي و لذت يادگيري كودك از بين برود .

معلمي كه نقش خود را ، از القاي مهارت ها و ارائه ي اطلاعات ، گسترده تر مي شمارد ، از جايگاه مؤثري برخوردار است . او مي تواند تا حدي پيامد هاي پيشينه ي نا مطلوب فرهنگي و عاطفي خانواده را از بين ببرد يا حداقل آن را جبران كند ؛ او مي تواند كنجكاوي كودك را دوباره برانگيزد ، انرژي هاي عاطفي اش را با تحسين و قدر داني به جنبش درآورد و محروميت عاطفي او را با محبت كردن جبران كند ، اگرچه محبت او ، نسبت به عشق پدر و مادر ، كمتر صميمي و ” منحصر به فرد ” باشد . البته ؛ هرچه كلاس بزرگتر و محروميت كودكان بيشتر باشد ، معلم كمتر مي تواند وقت و توجه لازم را به هر فرد دانش آموز عرضه كند . در بيشتر موارد ، به مداخله واداشتن پدر و مادر تأثير گذاري برنگرش هاي آن ها تيز ضروري خواهد .

منبع : كودك و نوجوان-مفهوم كم آموزي در كودكان

6روش براي اينكه بچه هاي شما در مورد مدرسه هيجان زده نگه داشته شوند.
اين يك واقعيت است: بچه هايي كه در مورد يادگيري هيجان زده مي شوند، در مدرسه و در زندگي بهتر عمل مي كنند. يكي از بهترين هدايايي كه ما مي توانيم به بچه هايمان دهيم، اين است كه آن ها را در مورد همه ي آنچه كه مدرسه ارائه مي دهد، مشتاق كنيم.

به ياد داشته باشيد: هر كودك براي يادگيري متولد مي شود. در مورد همه چيزهايي كه نوزاد در چند سال اول مي آموزد فكر كنيد:

چگونه نيازهاي آدم بزرگ ها را برآورده كند؛ چگونه راه رفتن و صحبت كردن، لبخند زدن و اخم كردن؛ خواب شب و بازي در طول روز را انجام دهد. چگونه دست بزند و بازي كند، خود را تغذيه كند، و هر دو اين ها را با ديگران انجام دهد. زماني كه كودك 4 يا 5 ساله باشد، بيشتر آنها رنگ ها و اعداد را مي دانند، اينكه چگونه سه چرخه سواري كند و چگونه اسباب بازي هاي پيچيده را دستكاري كند و با افراد به همان اندازه پيچيده سروكله بزند. اگر بيش از يك زبان در خانه استفاده شود، كودكان زير 10 سال مي توانند ياد بگيرند كه همه آنها را مانند زبان مادري صحبت كنند.

براي يك كودك، هر روز تعداد زيادي از چيزهاي جديد پر مي شود و او از آن ها ياد مي گيرد. چه تنها باشد و چه با او بد رفتار شود، هر روز او با يادگيري پر شده است. هر روز او با شادي در مورد موفقيت هاي جديد طي مي شود. كودك كوچكي كه مصمم است در مورد كاري موفق شود را ببينيد و برايتان درسي است كه تسليم نشويد. ما والدين نياز نيست به بچه ها ياد دهيم كه عاشق يادگرفتن شوند. ما فقط بايد مطمئن شويم كه عشق به يادگيري در آن ها له نشود.

چگونه عشق به يادگيري را زنده نگه داريم:

خودتان را دوست داشته باشيد: همانند چيزهاي ديگر، عشق به يادگيري نيز چيزي است كه بچه هاي ما با هوايي كه در خانه نفس مي كشند، آن را ياد مي گيرند. اگر دوست داريد چيزهاي جديد ياد بگيريد، اگر دوست داريد مشكلات را حل كنيد، اگر دوست داريد مهارت هاي خود را تمرين كنيد تا زماني كه در آن حرفه اي شويد، بچه هاي شما نيز همانطور خواهند بود.
شور و شوق شما براي گسترش دانش خود و مواجه با چالش ها مسري است. در مورد اكتشافات جديد مشتاق باشيد. وقتي كه چيزي را كه دشوار است انجام مي دهيد، داستانهايي را در مورد آن به اشتراك بگذاريد. اجازه دهيد بچه هاي شما تلاش هاي تان براي تعمير يا ايجاد چيزي و احساس رضايت شما هنگام دستيابي به آن را ببينند.

زماني را با بچه هاي خود صرف كشف چيزهاي جديد كنيد: بچه ها به طور طبيعي كنجكاو هستند. اين كنجكاوي را از طريق كنجكاوي خودتان پرورش دهيد. در مورد چگونگي كارها با صداي بلند صحبت كنيد. سوالات بچه ها را به طور جدي در نظر بگيريد.
سوالات خود را با گرفتن اطلاعات از اينترنت و جستجوي آن در كتاب ها پاسخ دهيد. برنامه هاي طبيعت و علم را با هم ببينيد و درباره آنچه كه از آن ها آموخته ايد صحبت كنيد.

آزمايش هاي ساده در خانه انجام دهيد. اينترنت پر از پروژه هاي سرگرم كننده و تعجب آور خانگي است كه همه چيز را از چگونگي كار كردن آتشفشان تا چگونگي يادگيري شيمي از طريق پخت و پز نشان مي دهد. يك يا دو ساعت ايجاد چيزها و مطالعه در كنار هم در آخر هفته ها، لذت بردن از يادگيري را زنده نگه مي دارد.

منبع : كودك و نوجوان-ايجاد اشتياق در بچه ها براي مدرسه رفتن

بازگشت به موفقيت دوران تحصيلي: به كودكان خود بياموزيد تا احساسات خود را تعديل كنند، براي مادراني كه نااميد شده اند.
علي كه هفته اول كلاس پنجم خود را مي گذراند، با يك پروژه بزرگ به خانه آمد. معلم او از كودكان خواسته بود تا ارائه اي در رابطه با اينكه مي خواهند به كدام دانشگاه بروند، داشته باشند. از آنها خواسته شده بود تا رشته، دليل انتخاب دانشگاه مد نظر و الزامات براي رفتن به آن دانشگاه، هزينه ها و هر جزئيات ديگري كه آن دانشگاه را از ديگر موراد متمايز مي كند را بيان كنند. تمامي اين موراد علي را تحت استرس قرار داد و زماني كه او به خانه رسيد، شروع به گريه كرد.

مادر او عصباني بود. انگيزه هاي علي در 7 سالگي شامل تلاش براي خوردن تا حد انفجار در حاليكه يكجا نشسته باشد، پيروزي در مرحله ي بعدي بازي Fortnite، ساختن يك سازه ي لگوي بزرگتر از خودش و اذيت كردن برادرش در آخرين مسابقه ي كشتي بين خودش و برادرش بود. اين ايده كه دانستن و يا اهميت دادن به اينكه او به كدام دانشگاه مي خواهد برود، در اين سن دور از درك او بود و واقعا هم اين مساله دور از انتظار نيست.

براي مطالعه بيشتر:

درك رشد و هيجان نوجوان

هوش هيجاني و موفقيت در عصر حاضر

سيستم مدرسه در تلاش براي همراستايي با ديگر ملت ها، برخي از خطاهاي قابل توجه را ايجاد كرده است. آنها بر نمرات استاندارد به جاي خلاقيت، بر نمره ها به جاي تفكر انتقادي و بر عملكرد به جاي پايداري تمركز كرده اند. نتيجه، نسلي است كه در مهرات هاي اوليه اجتماعي كمبود دارند، از مقادير كم فشار و استرس مي ترسند، خواستار ارضا فوري نيازهايشان هستند و انتظار موفقيت فوري دارند. با اين حال، بدتر از همه، پيامد آن بزرگسالان كوچكي هستند كه به مانند يك جوان فرتوت عمل مي كنند.

اما اين مي تواند متفاوت باشد. به جاي تمركز بر انجام تكاليف در منزل، والدين بايستي توجه بيشتري به رشد عاطفي كودكان خود نشان دهند. با آموزش اينكه چگونه احساسات خود را تعديل كنند، با محدود كردن قادري آنها، كودكان خود را با مهارت هاي كنترل و مديريت خشم و كاهش اضطراب اجتماعي تجهيز مي كنند و آنها را در مسير افزايش اعتماد به نفس، عزت نفس و خوشبختي قرار مي دهند.

يكي از بهترين راهكارها براي رسيدن به اين امر از رفتاردرماني ديالكتيك (DBT) با استفاده از اختصار ABC PLEASE برگرفته شده است:
تجميع احساسات مثبت. يك نمودار احساسات گرفته شده از اينترنت مي تواند براي توصيف تفاوت بين احساسات و ميزان آنها بكار گرفته شود. يكي از نمونه هاي جالب داراي استيكرهاي صورت به همراه احساساتي است كه همچنين به كودكان كمك مي كند تا احساسات ديگران را از صورتشان تشخيص دهند. با تشخيص احساسات، يك كودك مي كتواند محدوده ي احساسي فرد را بفهمد و احساسات مثبت را از ديگران جذب كند.
ايجاد تسلط و پيروزي. با تشويق كودكان به فعال بودن در فعاليت هايي كه از آن لذت مي برند، آنها مي توانند به لحاظ شايستگي و اعتماد به نفس رشد كنند. برخي از اين فعاليت ها عبارتند از پخت و پز، ساخت و ساز، دوختن، آواز خواندن، انجام فعاليت هاي هنري و ورزشي مي باشد. و همچنين فعاليت هايي كه شامل تعامل هاي چهره به چهره يا گروهي است كه يادگيري اجتماعي را افزايش مي دهد. اينها نا اميدي، افسردگي و احساس بي ارزش بودن را به حداقل مي رساند.
از عهده مسائل بر آمدن. ياد دادن اين كه چگونه وضعيت هاي استرس زا را قبل از اينكه رخ دهند، مديريت كنند، مي تواند آنها را قادر سازد تا ابزارهاي لازم براي مديريت مشكلات را داشته باشند. به اين امر به عنوان يك تمرين قبل از بازي نگاه كنيد. اگر يك كودك تمارين تنفس عميق و آرامش يافتن قبل از اينكه اضطراب شديد را تجربه كنند، ياد بگيرند، به احتمال زياد مي توانند اضطراب شديد را حيني كه رخ مي دهد، مديريت كنند. نه اينكه آنها اين كار را به نحو احسنت انجام دهند، بلكه مثل نگاه به فيلم بازي بعد از اتمام آن، آنها استرس را پس از وقوع بازنگري كرده و كارهاي مهارتي را بهبود مي بخشند.
رفاه فيزيكي. عادت هاي خود مراقبتي در اوايل زندگي اغاز مي شود. اين مي تواند با استفاده از چكاپ هاي منظم، توجه به نيازهاي پزشكي، ورزش دادن به بدن و دريافت استراحت كافي انجام شود. متاسفانه، بسياري از والدين كودكان خود را ملزم به بسياري از فعاليت هاي غير ضروري مي كنند كه كودكان را خسته كرده و به لحاظ جسمي، رشدشان را تحت تاثير قرار مي دهد. يك بدن رو به رشد نياز به تغذيه اضافي و استراحت براي رشد صحيح و كاهش استرس دارد.

منبع : كودك و نوجوان-تنظيم هيجانات كودك

ويژگي هاي مربوط به ناتوانايي هاي يادگيري كه ممكن است در يك وضعيت ساده و قابل تشخيص مخفي شده باشند

در اغلب مواقع، معلمان اولين كساني هستند كه متوجه اختلال يادگيري كودكان مي شوند.

در برخي مواقع به راحتي مي توان علائم را متوجه شد – براي مثال، كودكي كه در خواندن پيشرفت ندارد.

يا يك كودكي كه با وجود تلاش هايي كه انجام مي دهد، نمي تواند بر اساس جدول زماني پيشرفت كند.

ولي علائم موجود همواره مشخص نمي باشند و اكثر كودكان به دليل مشكل داشتن با مواردي كه براي ساير كودكان آسان مي باشد، خجالت مي كشند و به همين دليل سعي مي كنند كه مشكلاتشان را مخفي نگه دارند.

در اينجا يك سري از نشانه هاي مربوط به اختلال هاي يادگيري غير مشهود در كودكان بيان مي شوند كه در كلاس درس وجود دارند.

استفاده نكردن كامل از توانايي ها
در صورتي كه شما متوجه شويد كه يك كودك مي تواند در درس هايش موفق شود، ولي موفق نمي شود

– چه در يك درس خاص و چه در كل عملكرد مدرسه اي خودش – اين وضعيت مي تواند نشان دهنده يك اختلال يادگيري باشد.

اين مورد در اغلب مواقع به عنوان يك تفاوت مابين توانايي و استعداد تعريف مي شود.

در واقع يك شكافي است كه بين مواردي كه به نظر مي رسد كودك مي تواند قادر به انجام دادن آن باشد و مواردي كه در واقعيت قادر به انجام دادن آن مي باشد، وجود دارد.

چند مثال در رابطه با نحوه بروز اين شكاف در كلاس درس عبارتند از:
يك دانش آموزي كه مقاله هاي قابل توجهي مي نويسد، ولي يك سري مشكلات جدي در انجام دادن تكاليف مبنايي و ساده رياضياتي دارد، يا بالعكس.
يك كودكي كه عملكرد فوق العاده اي در پاسخ دادن به سوالات مطرح شده در كلاس درس دارد، ولي نمي تواند در امتحان كتبي نمره مناسبي به دست بياورد.
يك دانش آموزش كه هوش وي به صورت شخصي مشخص مي باشد، ولي اين هوش در كارت گزارش وي مشاهده نمي شود.

نداشتن سخت كوشي كافي
كودكاني كه عملكردشان در مدرسه مطابق با انتظار نمي باشد، ممكن است كه تنبل به نظر برسند يا اينگونه به نظر برسد كه از خودشان كار نمي كشند، در حالي كه ممكن است در واقعيت آنها داراي يك اختلال يادگيري باشند.

در رابطه با افراد بالغي كه در آنها اختلال يادگيري وجود دارد، قبل از تشخيص اين اختلال در آنها، به آنها گفته مي شد كه به اندازه كافي تلاش نمي كنند.

منبع : كودك و نوجوان-شناخت اختلال يادگيري در كلاس درس

بچه ها در دومين دهه ي زندگيشان بلوغ را تجربه مي‌كنند.
بلوغ مرحله اي هست كه در آن كودك از نابالغي فيزيكي به توانايي توليد مثل دست پيدا مي‌ كند
يكي از نشانه هاي قابل رويت بلوغ رشد سريع و ناگهاني قد و قواره كودك است.
دختران رشد سينه و بزرگ شدن باسن را تجربه مي كنند. پسران لاغر و عضله دار شده و به خوبي قدرتمند مي‌شوند. غدد تغيير مي كنند و دختران اولين قاعدگي و دوران حيض خود را تجربه مي‌كنند.

براي مطالعه بيشتر:

نگاهي بر تغييرات دوران بلوغ

انواع بلوغ در نوجوانان
پاسخ هاي رواني نسبت به بلوغ:
اينكه بچه ها نسبت به تغييرات بدن و ذهن هايشان واكنش هايي نشان ميدهند به رفتار و عقايد اطرافيانشان بسيار وابسته است.
وقتي براي آمادگي در برابر اين تغييرات تلاشي صورت گرفته كودك رفتار مثبت در اين دوره نشان مي دهد.
رشد قسمت هاي چربي دار بدن براي دختران تجربه خوشايندي نيست.
به طور ميانگين دختران 10 كيلوگرم در دوران بلوغ چاق مي‌شوند و اين ذهنيت از طريق رسانه ها و ساير اركان اجتماعي وجود دارد كه لاغر بودن زيباست.
زماني كه دختران نوجوان متوجه مي شوند كه به دوران لاغري قبل از بلوغ بر نمي گردند ممكن است احساس پريشاني كنند. اين پريشاني مي تواند باعث نارضايتي آنها در مورد اندام جديد زنانگي باشد.
علاوه بر رسانه ها دوستان، خانواده ها و رفتار همكلاسي ها نسبت به تغيير بدن مي تواند روي رفتار آنها تاثير بگذارد.

نتيجه مثبت بلوغ زود رس:

در دختران بلوغ زود رس باعث افزايش محبوبيت آنها در جذابيت جنسي مي شود، همينطور پسراني كه بلوغ
جنسي زودرس دارند از لحاظ فيزيكي و عضلاني نيز وضعيت بالعانه تري را پيدا مي كنند.
نتيجه منفي بلوغ زود رس:

اين تغييرات زودهنگام نتيجه هاي منفي اي نيز در پي دارد:
دختران آشفته رفتار ميكنند و خميده راه مي روند تا بدنشان را پنهان كنند. اغلب ممكن است بدن فربه تري نسبت به همسالان داشته و از اندام خود در مقايسه با ديگر هم سالان ناراضي باشند. همچنين تغيرات زود هنگام در دختران خطر داشتن ميل رابطه ي جنسي زود هنگام را در آنها در بر خواهد داشت.
اين تغيرات زود هنگام ممكن است به افت تحصيلي.رفتارهاي بد، اعتياد داشتن به مواد و الكل و دزدي منجر شود. البته بايد توجه داشت كه اين مسئله در تمامي دختران و پسران با بلوغ زودرس يكسان نخواهد بود و بهر حال آموزش هاي والدين، ميزان اعتماد به نفس كودكان و خرده فرهنگ هاي حاكم هگي تاثير گذار خواهند بود.

منبع : كودك و نوجوان-نكاتي در مورد بلوغ زودرس و ديررس

نوجوانان يك پاسخ به سوال هميشگي ” من كي هستم؟ ” را خواستارند كه بخشي از پاسخ در بعد جنسي آنها نهفته است. سال هاي نوجواني مي تواند يك زمان پر از مشكل باشد. هورمون ها، فشارهاي فرهنگي و رقابتي و ترس از متفاوت بودن مي تواند دليل سوال بسياري از نوجوانان در بسياري از زمينه ها از جمله تمايل جنسي و هويت جنسيتي باشد.

تمايل جنسي ، چگونگي مجذوب شدن جنسي و عاشقانه شما به افراد ديگر، به همجنس، جنس مخالف ، و يا به هر دو جنس مي باشد كه اين جاذبه به طور معمول از سالهاي قبل نوجواني شروع مي شود.

هويت جنسي متفاوت است و حس دروني، زن و مرد بودنتان را مشخص مي كند.

در طي سالهاي نوجواني، فشارهاي هم جنس رايج است. برخي از نوجوانان ممكن است از نظر جنسي تجربه اي داشته باشند. اما اين تجارب اوليه هميشه به اين معنا نيست كه نوجوان در بزرگسالي همجنس باز و يا دو جنسي خواهد شد. هرچند براي برخي از نوجوانان همان جاذبه ي جنسي محو نمي شود و قويتر مي شود.

مطالب مرتبط:

اختلال هويت جنسي

نگراني در مورد رفتارهاي جنسي نوجوان

فوايد آموزش جنسي به كودك و نوجوان

هويت جنسيتي برخي از افراد با فيزيكشان مطابقتي ندارد. جسمشان مرد يا زن است، اما در حقيقت از درون احساس جنس مخالف را دارند. افرادي كه اين احساس را دارند اغلب از خود به عنوان “دگرجنسي (فراجنسي) ” ياد مي كنند.

كودكان هويت جنسيتي خود را زودتر شكل مي دهند. بسياري از كودكان در سه سالگي به شدت معتقد به دختر يا پسر بودنشان هستند.

حس كردن تفاوت ها ممكن است در اوايل زندگي شروع شود. بسياري از بزرگسالان فراجنسي تفاوت بين جسم و آنچه را كه از درون در سنين جواني و قبل از سال هاي نوجواني خود احساس مي كردند را به خاطر مي آورند. افراد ديگر تا چندين سال بعد هم اين احساس را ندارند.

بسياري از والدين در باور اينكه فرزندشان ممكن است همجنسگرا، لزبين، دو جنسي و يا فراجنسي باشد با سختي مواجه مي شوند. اما اگر شما در حال چالش با اين موضوع باشيد ، اهميت نشان دادن عشق بي قيد و شرط به فرزندتان را به خاطر داشته باشيد.

نوجواناني كه متوجه هم جنسگرايي، لزبيني، دو جنسي و يا فراجنسي بودنشان هستند گاهي اوقات به دليل ترس از واكنش دوستان، خانواده و يا ديگران به مدت طولاني منزوي مي شوند ( تمايل جنسي و هويت جنسيتي خود را پنهان مي كنند.) كه اين امر مي تواند بسيار استرس زا باشد و منجر به افسردگي، اضطراب، و مشكلات ديگر شود.

منبع : كودك و نوجوان-بررسي تمايلات جنسي و هويت جنسي نوجوان شما

گفتگو در مورد بلوغ جسمي و جنسي را از سنين پايين شروع كنيد.

امروزه كودكان با حجم وسيعي از اطلاعات درمورد سكس و ارتباطات در تلويزيون و در اينترنت روبرو هستند، بنابراين همچنان كه آنها به بلوغ نزديك مي‌شوند با بسياري از نظرات پيشرفته در اين حوزه آشنايي دارند. مسئله گفتگو در مورد مسئله بلوغ همچنان يك تكليف مهم براي والدين باقي مانده است از آنجايي كه بيشتر اطلاعات كودك در مورد اين قضيه از منابع معتبري نيستند.

منتظر نباشيد كه كودك شما براي پرسيدن سوالات بي شماري كه دارد خودش به سمت شما بيايد كه آن روز هرگز نخواهد آمد، مخصوصا اگر كودك شما نمي داند كه گفتگو در مورد اين موضوع حساس براي شما مطلوب است يا خير!

به طور ايده آل، به عنوان والدين شما در واقع پيش از اين، صحبت در مورد تغييرات بدن در طول بلوغ را شروع كرده ايد. از زمان نوباوگي كودكان سوال هاي زيادي دارند و اكثر بحث هاي شما احتمالاً در مورد سوالاتي است كودك از شما مي پرسد.

مهم است كه به سوالات او صادقانه و باز پاسخ دهيد هميشه منتظر اين نباشيد كه كودك بحث را شروع كنند

در سن ۸ سالگي آنها بايد بدانند كه تغييرات هيجاني و فيزيكي همراه با بلوغ كدامند. ممكن است كه به نظر كوچك بيايند، اما اين مثال را در نظر بگيريد: چيزي حدود 2 سال بعد دختر شما عادت ماهيانه را تجربه خواهد كرد با صداي پسر شما شروع به كلفت شدن مي كند.

زمان گفتگو با دختر يا پسر

در مورد دختران مهم است كه قبل از آنكه پريود يا عادت ماهيانه شوند والدين آنها در مورد اين قضيه با آنها صحبت كنند. اگر آنها از موضوع مطلع نباشند عادت ماهيانه مي تواند براي آنها ترسناك و استرس زا باشد. اكثر دختران هنگام دوازده سيزده سالگي پريود مي شوند كه تقريبا دو يا دو و نيم سال بعد از شروع بلوغ است. براي برخي اين پديده زودتر شروع مي‌شود حتي در سن 9 سالگي در حاليكه در برخي ديگر ديرتر است حدود 16 سالگي.

به طور ميانگين پسرها كمي ديرتر از دخترها بلوغ را تجربه مي‌كنند تقريبا در بين سنين 10 تا 11 سالگي. آنها ممكن است شروع به رشد جنسي كنند اولين علائم جنسي را تجربه كنند بدون انكه بدن آنها تغيير زيادي كرده باشد. درست مانند يك بزرگسال بايد از تغييرات پيش رو آگاهي داشته باشد و آماده باشد، مانند تغيير خانه يا تغيير شغل، كودكان نيز نياز دارند كه در مورد بلوغ و تغييرات پيش روي آن اطلاعات داشته باشند.

بسياري از كودكان آموزش جنسي را در مدرسه مي بينند.

اغلب درس ها تفكيك شده هستند و دختران در مورد عادت ماهيانه آموزش مي‌بينند و پسران نيز در مورد انزال و تغييرات صدا درسهاي اصلي را دريافت مي‌كنند. اما به هر حال مهم است كه دخترا نيز در مورد تغييرات پسران و همچنين پسران در مورد عادت ماهيانه دختران اطلاعات داشته باشند. بنابر اين خوب است كه معلمين درس هايي را در نظر بگيرند كه تمامي موضوعات بلوغ را در بر داشته باشند.

منبع : كودك و نوجوان-گفتگو با فرزندان در مورد بلوغ

نوجوان عاشق مي شود و تغيرات جسمي و فيزيكي در او ايجاد مي شود.

دوستان دوران كودكي يا نوجواني ويژه هستند و مهم نيست چه مقدار فاصله بين ديدار دوستان وجود دارد.

اين ارتباطات نتيجه ريشه هاي مشترك در طول سال هاي رشد هستند.

دوستان دوران كودكي و معشوقه هاي نوجوانيمان در كنار ما يك سري لحظه هاي جالب، مخوف، خسته كننده و برآشفته كننده را تجربه كرده اند كه به ما براي شناخت هويت فعلي امان كمك كرده اند.

با اينحال، وقتي كودكان كم سن هستند، والدين ممكن است اين روابط را بي اهميت بدانند.
اگر خانواده بايستي به مكان جديد نقل مكان كند و فرزندان بايستي دوستان نزديك را ترك كنند، در اين صورت چه چيزي رخ مي دهد؟

كودك ممكن است براحتي با نقل مكان با دوست هاي جديد اخت شود و روابط تازه اي را برقرار كند اما در مورد نوجوان چطور؟

يكي از شكايات اصلي والدين در دوران نوجواني وابستگي زياد نوجوانشان به يك دوست مخصوصا از جنس مخالف مي باشد كه نگراني هاي زيادي را با خود بهمراه خواهد داشت.

نوجوان عاشق و نحوه بر خورد با او (1)

ديدگاه ديگران در مورد نوجوان عاشق
عشق نوجواني به دوست پسر يا دوست دختر حتي توسط والدين كم ارزش محسوب مي گردد.

افراد بزرگتر اين روابط را بي معني توصيف مي كنند و آنها را عشق هاي توخالي مي نامند و اين پيوند هاي رمانتيك جدي گرفته نمي شوند.

والدين توانايي نوجوان را در عشق ورزي زير سوال مي برند و انها را دست كم مي گيرند.
با اينحال آنها عبارات نوجوانان نظير ” پدر و مادر ، من عاشق شما هستم ” را با قدرداني و ارادت تام مي پذيرند.

اگر والدين به اين باور برسند كه نوجوانان مي توانند صادقانه به والدين عشق بورزند، پس آيا نبايد پذيرفت كه داستان هاي عاشقانه نوجوان در واقع عشق واقعي هستند؟

قرار عاشقانه موضوعي نسبتا جديد مي باشد. در گذشته نوجوانان با اولين معشوقه هايشان در خارج از مدرسه ازدواج مي كردند.

در واقع زنان و مردن نسل قديم كمتر دوران جواني را به صورت مجردي ازدواج مي كردند و سريع تر از نوجوانان و جوانان امروزي وارد زندگي متاهلي مي شدند اما امروزه به دليل مسائل مختلف اجتماعي و اقتصادي و طولاني شدن تحصيلات ازدواج به تاخير مي افتد.

از اينرو ، سن بلوغ از قلم افتاده بود.
رسيدن به سن بلوغ بر دوره اولين عشق و اولين تجربه جنسي تاثير مي گذارد.

اكنون به ندرت اتفاق مي افتد كه با اولين عشق افراد ازدواج كنند.

قرارعشقي نوجوانان امروزي براي انتخاب جفت و همسر نيست بلكه براي سرگرمي مي باشد.

با اين وجود، تجربه عشق اول ضعيف تر از عشق اول دهه سي يا چهل شمسي نمي باشد.

بالغيني كه استحكام پيوند يا تاثير شكست عشق اول را كمتر از حد تخمين مي زنند، ممكن است فراموش كنند وقتي آنها اولين عشق اشان را از دست داده اند، چه حسي داشتند.

منبع : كودك و نوجوان-نوجوان عاشق

در دوران نوجواني نوسان حالات هيجاني امري طبيعي محسوب مي شود. هورمون ها در حال تغيير هستند، تحمل زندگي مي تواند به نظر دشوار برسد، و با تجربه ي اندك زندگي، جوان ممكن است احساس سردر گمي كند. زماني كه والدين مشغول كار هستند، يا يك جدايي طبيعي بين او و خانواده رخ مي دهد، نوجوان ممكن است بجاي خانواده به دوستان خود روي آورد.

حمايت همسالان مي تواند براي برخي مشكلات و مسائل پيش روي نوجوان مفيد واقع شود. اما زماني كه علايم بيماري هاي رواني در او ظاهر مي شوند، چيزي بيشتر از يك دوست خوب مورد نياز است.

مشكل اينجاست كه نوجوانان ممكن است متوجه معناي احساساتي را كه تجربه مي كنند نشوند. به عنوان يك پدر يا مادر، حفظ ارتباط نزديك با فرزندتان بسيار اهميت دارد، زيرا بدينوسيله در صورت بروز هرگونه تغيير يا علايم بيماري رواني در فرزند تان، مي توانيد به سرعت متوجه شويد.

بيماري هاي رواني شامل افسردگي، اضطراب، اختلال دو قطبي، اسكيزوفرني، اختلال شخصيت مرزي، اختلال استرس پس از ضايعه ي رواني (PTSD)، اختلال نقصان توجه (ADD)، اختلال نقصان توجه و بيش فعالي (ADHD) و بسياري ديگر از اختلالات مي توانند زندگي روزمره نوجوان شما را با اختلال مواجه سازند.

چنانچه نوجوان دچار بيماري رواني باشد و اقدام مناسبي براي تشخيص و درمان آن صورت نگيرد، نوجوان ممكن است در تلاش براي خود درماني و رهايي از عوارض و علائم ناشي از بيماري خود، به استفاده از مواد مخدر و الكل روي آورده، و يا دچار اختلالات خوردن شده، تا از اين طريق به نوعي بي حسي و احساسي كاذب از بهبودي و رهايي از بيماري خود برسد.

در اينجا به راه هايي براي تشخيص نياز نوجوان شما به درمان هاي سلامت رواني اشاره شده است:

تغييرات پيوسته ي خلقي و روحي: چگونه ميان كج خلقي ها و دمدمي مزاج بودن هاي معمول دوران نوجواني و تغييرات مداوم روحي كه علايم واقعي بيماري هاي رواني هستند تمايز قائل شويم؟ شما فرزند خود را بهتر از هر كس ديگر مي شناسيد. اطمينان داشته باشيد كه شما مي توانيد تغييرات در روحيات دختر يا پسر خود را كه با شخصيت و شناختي كه از او داريد مطابقت ندارند را تشخيص دهيد.
تغيير در رفتار: اين موضوع در رابطه با رفتارهاي فرزند شما نيز صدق مي كند. مطمئنا با بالا رفتن سن نوجوان رفتارهاي او نيز تغيير خواهند كرد، اما در صورتي كه احساس مي كنيد رفتار او آنچنان دچار تغيير شده است كه احساس مي كنيد با فردي كاملا متفاوت مواجه شده ايد، اين مي تواند نشانه اي از بيماري رواني يا سوء مصرف مواد مخدر باشد.

منبع : كودك و نوجوان-نشانه هاي نياز نوجوان به درمان و مشاوره

نوجوان شما نيازمند خواب بيشتري است
زندگي امروزه نوجوانان پرمشغله و داراي تغيير يكنواختي است. آنها مسئوليت هاي زيادي در مدرسه و خانه دارند، زندگي اجتماعي آنها در حال گسترش، استقلال در حال رشد است و براي آينده خود نيز اهدافي در سردارند. نوجواني زمان مهمي براي جهش فيزيكي، هيجاني و عقلاني است كه اين فرآيندهاي مهم با خواب تقويت مي شوند. خواب خوب و كافي براي رشد، پرورش و داشتن يك زندگي با كيفيت حائز اهميت است.

با اين حال بسياري از اوقات اغلب نوجوانان خواب كافي ندارند. عادات بيقراري هر روزه، سوءمديريت زمان و نداشتن انتخاب هاي سالم و اغلب برنامه خواب نامتناسب در دنياي پيرامون آنها، همه و همه دست به دست هم مي دهند تا نوجوانان در معرض خطر بالاتر محروميت از خواب قرار گيرند. براساس تحقيقات، نوجوانان ميزاني كمتر از 15درصد خواب، كمتر از حد نياز را دريافت مي كنند. خواب ناكافي نوجوانان را با چالش هايي در سلامتي، امنيت، عملكرد و توانايي يادگيري روبرو مي سازد.

ديگر مطالب مرتبط با خواب در نوجوانان را در همين سايت بخوانيد:

خطر ناشي از كم خوابي در نوجوانان

استفاده‌ي نوجوانان از رسانه هاي اجتماعي، اضطراب و كمبود خواب

نوجوانان مثل گرگ هستند
ساعت زيستي بدن (Chronotypes) در سراسر مدت عمر به ويژه در طي كودكي و بزرگسالي تغيير مي يابد. ساعت دروني نوجوانان به طور متفاوتي در مقايسه با ساعت بيولوژيكي اكثر بزرگسالان كار مي كند. در اين دوران نوجوانان تقريباً هميشه مثل گرگ هستند؛ با ساعت زيستي بدن موخر، كه فعاليت در غروب و بعدازظهر نسبت به فعاليت در صبح ترجيح داده مي شود.

در طي نوجواني، جهت چرخه خواب و بيداري نوجوانان تغييري زيستي مي يابد و آزادسازي ملاتونين بعد از عصر و معمولاً در ساعت 11 شب نمود مي يابد و دوباره در صبح روز بعد افت مي كند. اين تغيير زيستي به ساعت زيستي بدني گرگ خو تغيير مي يابد كه دليل با اشتياق و پر انرژي بودن نوجوانان در اواخر روز و غروب ولي به سختي و زير لب سلام گفتن يا دير جفت كردن كفش هاي خود در صبح را تبيين مي كند.

ساعت زيستي بدن نوجوانان كه به عنوان سندرم خواب تأخيري نيز معروف است، موجب مي شود نوجوان با برنامه هاي عادي به ويژه با زمان هاي شروع تحصيل در صبح اول وقت بيگانه باشند. در سال هاي اخير نوجوانان به سمت تغيير اين جدايي بين برنامه هاي زيستي طبيعي و برنامه تحصيلي خود گرايش دارند. مدارس سراسر كشور سعي در مدنظر قرار دادن پذيرفتن دانش آموزان بعد از زمان هاي شروع كلاس را دارند.

بخش اعظم تحقيقات فوايد به تاخير انداختن شروع ساعت كلاس هاي نوجوانان را نشان مي دهند. مطالعات دريافتند وقتي نوجوانان ديرتر سركلاس مي روند:

ميزان خواب آنها به طور معناداري افزايش مي يابد. با تغيير زمان هاي شروع مدارس نوجوانان تا دير وقت را بيدار نمي مانند.
آنها نمرات بهتري كسب مي كنند
دانش آموزان كمتري به سراغ مشاوران و پرستاران مي روند
روزهاي كسالت و ديرآمدن ها كاهش مي يابد
والدين گزارش مي كنند نوجوان آنها كمتر بهانه مي گيرد و روابط بهتري در خانه دارند
حوادث تصادف رانندگي خياباني در بين نوجوانان به طور معناداري كاهش مي يابد
چه كاري از دست والدين بر مي آيد
در مورد خواب بيشتر مطالعه كنيد. ما در اين سايت در مورد اهميت خواب در كودكان و نوجوان مقالات بسياري گذاشته ايم. يكي از مهم ترين روش هايي كه مي توانيد به فرزند نوجوان خود براي دريافت خواب بهتر كمك كنيد، درك دليل اهميت زياد خواب است.

دانسته هاي خود را با ديگران به اشتراك بگذاريد. با مدير مدرسه، معلمان، والدين و با اجتماع محلي خود در مورد اهميت خواب و نيازهاي ويژه نوجوانان به خواب، صحبت كنيد. از ايده آموزش خواب در مدارس براي هر دو آموزشياران و دانش آموزان دفاع كنيد.

نوجوانان به چه ميزان خواب نياز دارند؟
نوجوانان بين 8 تا10ساعت خواب شبانه، براي برطرف شدن نياز به خواب و عملكرد بهتر در طي ساعات بيداري نياز دارند. به دليل آنكه بدن هاي آنها به طور زيستي براي بيدار ماندن تا دير وقت برنامه ريزي شده است، زود به خواب رفتن براساس عادت روزمره براي نوجوان مشكل ساز است.

منبع : كودك و نوجوان-اهميت خواب كافي در نوجوانان